Alice Herz Sommer Yahudi soykırımında oğlu ile birlikte toplama kampında yaşamış bir dönem. Onun hayatının konu edildiği belgeselde yaşadıklarını anlatıyor, yatağının içinde oturmuş, gülümseyerek. Yahudi halkının müzikle uğraşan grubunu aynı kampta toplamışlar, her gün onları istedikleri müziği çalmaları için zorlamışlar. Onların ruhuna işkence etmişler.

Alice Herz Sommer işgal altındayken piyano çalması yasaklanmasına rağmen her zamanki gibi sabahları çalışmasına inadına devam etmiş. Ta ki bir Alman subayı ona haber gönderene, müziğini dinlemekten büyük mutluluk duyduğunu söyleyene kadar. O zaman bir daha piyanosuna dokunmamış.

Kampta ona zorla istedikleri müziği çalmaya zorladıklarında hep arzuladığı müziği çaldığını hayal etmiş. Onun koruduğu özgür zihni, içine düştüğü kabustan ölmeden çıkmasına sebep olmuş.

Annesi Kafka’nın yakın arkadaşıymış, çocukluğunda onları ziyarete gelirmiş ünlü yazar. Hep birlikte yürüyüşe çıkarlarmış. Ailemiz önemli diyor sanatçı, okulda aldığımız eğitim de ama biz her zaman yaşadığımız duyguyu hatırlatırız. Ben de o duyguyu hiç unutmadım diyor, annemi, Kafka’yı ve birlikte yürürken hissettiklerimi.

Hayatın akışında bizi yok olmaktan, akılsızlıktan koruyacak tek şey tamamen akışa dahil olmamak, zihnimizi korumaktır.

Pazar günü patlama olduğunda hepimizin yüreğine bir ateş düştü.

Zaman geçtikçe sokakta olabilecek tanıdıklarımız, akrabalarımız aklımıza düşüp onlara ulaşmaya çalıştık. Bir saat içinde yayın yasağı gelip internet yavaşlayınca, elimiz kolumuz bağlandığı için gerilmeye başladık.

Acının, neşenin karşılanması, paylaşılması da insanın hamuruyla direk ilintili bir durum.

Televizyonda haber kanallarında patlamayla ilgili fikri sorulan insanlar önce kendilerini anlattılar. Olaydan önce nerelerde ne yazdıklarından, tahminlerinden bahsettiler, biri öngörülerini sıralayıp, alışmak lazım teröre, bir süre böyle olacak hayatımız, dedi.

Bu ölümün ona hiç yaklaşmayacağına inanan, gelecekle ilgili planlarında ısrarcı insan kafası zihniyeti.

O büyük erkin bir köşesine yerleştiğini düşünüp, kendi fikirlerini yaşatmak adına büyük planları olan akıl sesi.

HAYIR efendim ALIŞMAYACAĞIZ sizin çirkin oyunlarınıza. Otobüs beklerken, güzel havanın tadını çıkarmak isterken ölmeye alışmayacağız.

Öldüre, küçümseye, bizi büyük bir savaşın eşine sürükleyemeyeceksiniz.

Konser dinleyecektik ama ölmedik şükür, başka zaman dinleriz artık söylemleri, bizim her zaman midemizi bulandıracak.

Güzel günlerde görüşmek dileğimdir.