Ben Cemile Çağırga 13 yaşındayım.

6 Eylül 2015 günü Cizre’de zırhlı araçlardan açılan ateş sonu keskin nişancı güvenlik güçlerince katledildim.

Biliyorum hiçbir zaman Berkin Elvan ve Özgecan Aslan kadar beni görmeyeceksiniz. Onlarca yıl Kürt illerinde yüzlerce Kürt çocuk katledildi. Bizleri görmek istemediniz ve hala istemiyorsunuz.

Mahallelerimiz üç gündür abluka altındaydı. Biliyorum siz bizlere terörist diyorsunuz bebek olsak da 12 yaşında olsak da. Dilerim bir gün beni bizleri anlayacaksınız, nasıl bir şey olduğunu ana dilini konuşamamanın ve Kürtçe isim alamamanın.

Çocukları, koruması gerekirken daha büyümeden yaşamlarının devlet tarafından durdurulduğunu, katledildiğini algılamanız dileğimdir.

Havalar sıcak olduğu için bedenimi derin dondurucuda sakladılar sokağa çıkma izin verilmediği için.



Muhammed bebek daha önce katledildi onun bedeni de sıcaktan etkilendi.

Hiç siz yaşamını kaybetmiş çocuğunuzun bedenini derin dondurucuda sakladınız mı? Benim annem babam sakladı çocuklarının bedenini, beni.

Gezi’de eylem yapmış olanlar buralara gelirsiniz belki bir gün. Burada bizim mücadelemize destek verirsiniz. Biz çocuklar Cizre sokaklarında oynamayı çok severiz ve televizyonlarda Cizre sokaklarında gördüğünüz bir çocuk ne dedi “Serkeftin- Biji Berxwedana Cizire”.

Babam söylüyordu son günlerde Mazlum Doğan söylemiş “YAŞAMAK DİRENMEKTİR” diye.

İnanıyorum ki tüm arkadaşlarım büyüyecek ve benim adıma da mücadeleye devam edecekler.

Çünkü, YAŞAMAK DİRENMEKTİR…