Yaşanılan son katliamlardan sonra "Devlet dersinde öldürülmüş çocuklar" listesine eklenecek o kadar çok çocuk ismi var ki. Cizre, Sur, Silopi ve Nusaybin'de yapılan katliamlar sürecinde çocuklar "telafi eğitimi" için yatılı bölge okullarına götürüldüler. Ne kadar sağlıklı bir telafi olabilir, travma geçiren çocuklar derslerine ne kadar kendilerini verebilirler. Okullar dün açıldı, Cizre Sur ve Silopi'de çocuklar okula gidemiyorlar. Benim çocuğum olsaydı bu katliamları yapan devletin okuluna çocuğumu göndermezdim diye düşünüyorum.
 
Başbakan geçtiğimiz Aralık ayında "Türk Kürt demeden Cizre'de Silopi'de bütün o güzel ilçelerde yaşayan Vatandaşlarımızın oluşan zararlarını tek tek telafi edeceğiz." dedi. Travma yaşayan ve abluka altında yaşamış ve katliamlara şahit olmuş çocuklar için nasıl bir telafi düşünülüyor olabilir?  Bizler o travmayı yaşamamış olanlar sadece fotoğrafları görmüş olanlar da büyük sarsıntılar yaşarken büyük travma yaşamış , dünyaları alt üst olmuş çocuklara bilgisayara yükleme yapar gibi olacak bir şey mi.. Ayrıca telafi eğitimi verilen çocuklara nasıl bir destek veriliyor gerçekten merak ediyorum.
 
Gidilemeyen okullar, hizmetiçi eğitim için İstanbul’a çağrılan öğretmenler, başbakan tarafından zararların telafi edileceği sözlerinin verilmesi. Her şey kabusun bir parçası. Sanal alemde karşımıza çıkan ve o amaçla servis edilen vahşetin fotoğrafları, bizlere ulaşmaya çalışan o güzel çocukların bakışları... Bize bakıyorlar gözlerimize sanal dünyanın fotoğraflarından.
 
Sevgili Çocuklar sizlerin seslerinizi duyduk Mehmet Tunç'un telefonlarında bize ulaşmaya çalışan seslerinizi.. Sizler bize ulaşabildiniz bizler size ulaşamadık. İnanılması zor olan yaşadıklarınızı duyurmaya çalıştık dünyaya fakat bu çıkarlar dünyasında sesleriniz, seslerimiz duyulmadı...
 
Bizleri koruması gereken devletin, ellerinde beyaz bayraklar ile sokaklardaki cenazeleri almaya çalışan sivillere ateş etmesini izledik ve Başbakanın saldırılar nedeni ile ambulansların yaralılara ulaşamadığını söylemesini dinledik televizyonlardan.
 
Sevgili çocuklar sizler bize rehbersiniz bu yaşamda... Sizler için canlı canlı yandı diyenler yanılıyorlar... Sizi yok etmeye çalışanlar sizin özgürlük için olan umutlarınızın bir tohum gibi çoğalacağını bilemediler. Sizi koynuna alan toprak sarılacak size bizler için...

Çocuklar bir gün çiçek açacaksınız özgürlüğe...

Ve bizi affedin demeyeceğim...

Biliyorum sizler kadar cesur olamadık.. Bir şeyler yapmalıydık hepimiz...