Galeano, futbolun “ateisti olmayan tek din” olduğunu söyler haklı olarak. Bu dine azıcık bulaşmışsanız, en az bir ilahınız olacaktır. Yetmez, bir de şeytanlarınız olmalı. Çocukluğumdan beri G.Saray’ı tutarım, sonra Barselona da girdi gönlüme. Eh artık şeytanlarım da belli. Yıllarca tutkuyla bağlı kaldım futbol dinine. İlahlarımın kazanması haz, yenilmesi kahır verdi. Şeytanlarımın maçlarını da, sırf yenildiklerini görebileyim diye çok izledim. Türkiye futbolunun kirli dünyası beni bu dinden soğuttu. Gerçi ateist olmadım, ama eski tutkularımdan da pek eser yok artık. Tutkuya benzer tek duygu kaldı: İlahlarımın şeytanlarıma yenilmesinden üzüntü duymak! Hele bir de bu yenilgiler pisipisine olursa. Dün Barcelona öyle yenildi, bugün Galatasaray. Elde var çifte hüzün...