Galeano,  futbolun “ateisti olmayan tek din” olduğunu söyler haklı olarak. Bu  dine azıcık bulaşmışsanız, en az bir ilahınız olacaktır. Yetmez, bir de  şeytanlarınız olmalı. Çocukluğumdan beri G.Saray’ı tutarım, sonra  Barselona da girdi gönlüme. Eh artık şeytanlarım da belli. Yıllarca  tutkuyla bağlı kaldım futbol dinine. İlahlarımın kazanması haz,  yenilmesi kahır verdi. Şeytanlarımın maçlarını da, sırf yenildiklerini  görebileyim diye çok izledim. Türkiye futbolunun kirli dünyası beni bu  dinden soğuttu. Gerçi ateist olmadım, ama eski tutkularımdan da pek eser  yok artık. Tutkuya benzer tek duygu kaldı: İlahlarımın şeytanlarıma  yenilmesinden üzüntü duymak! Hele bir de bu yenilgiler pisipisine  olursa. Dün Barcelona öyle yenildi, bugün Galatasaray. Elde var çifte  hüzün...