Devlet zulmünün düşürdüğü araf'ta ölüme direnen çocuk;
Berkin..
Bir emekçinin 14'ünde kara yağız yiğidi, umudu..
Halkın muktedirin karşısına dikildiği günlerdi.
Tarihin en onurlu Haziran'ının tam ortası sabah gözlerini kırpıştırarak gecenin içinden henüz çıkmıştı ki direnişin, diriliş olduğunun bilincine bir çok büyüğünden önce ulaşmış koca yürekli bir çocuk ekmek almaya giderken yolu kesildi çocuk öldürmekle meşhur devlet güçleri tarafından.
ve sonra..
14 yaşın dünya telaşına satılmayan hayallerini doldurup ceplerinize bir kaç mevsim boyunca uyudunuz mu hiç?
aşkı tattınız mı 14 yaşında?
düş'leriniz devletin meçhul kuyusuna düştü mü?
hayata ve zulme bir halk adına şerh düştünüz mü avuçlarınızda yarının umutlarıyla?
siz 14 yaşında bir halkın evladı, bir ülkenin bütün ötekilerinin ağıdı oldunuz mu?
peki ya doğum gününüzü bir hastane odasında ölümün inadına hayata devrimci bir tebessümle karşıladınız mı?
siz hiç oğlunuzun gözlerinizin önünde hayat için verdiği kavgaya tanık oldunuz mu?
her gün eve gelişini beklerken birden yaşama dönüşünü beklemek derdine düştünüz mü?
Berkin; herkesin ömründen bir parça çalıp ömrüne kattığı çocuk!
bil ki ölüm sana karşı hükmünü yitirmiştir artık.
Uyan artık dışarda yoluna konan kuşlar var, sana yazılan binlerce söz, biriktirilen yığınla sevgi var.
Dışarıda tepeden tırnağa sen olmuş milyonlar var.
Uyan çocuk dışarıda seni bekleyen bir devrim var!
