"Çayırlık denilen, mahallenin yakınındaki, top oynadığımız büyük alanda çadır kahveleri kurulur. Salıncaklar, dönme dolaplar, yumurta tokuşturmaları, balon, kurabiye, börek-çörek satıcıları, koz helvacılar, yazsa dondurmacılar, kispet giyip karakucak güreş tutuşanlarla panayır yerine dönerdi alan. Öbek öbek ayrılan Kürtler, Lazlar, Çerkezler, Karslı Terekemeler, davul zurna, tulum akordeon (Çerkez mızıkası denirdi) eşliğinde gece yarılarına kadar, tüm bayram boyu, birbirinden güzel oyunlar oynanırdı. Anadolu kültür çeşitliliğinin sergisine dönerdi alan. Davul zurnalarla Doğulu Türklerin oynadığı Tamzara’nın Hoş Bilezik’in, Kürtlerin oynadığı Lorke’nin tartımlı sesi bugün de kulaklarımdadır; alanda değil ama kendi yöremizde Kürt çocuklarıyla ben de çok oynamışımdır bu oyunları. El öpüp bayramlaşılan konu komşu büyüklerden toplanmış bayram harçlıkları burada harcanırdı. "
Vedat Türkali, Komünist, Everest Yayınları, sayfa 11
1919 doğumlu Vedat Türkali’nin anı kitabı ‘’Komünist’’te çocukluk dönemine ilişkin anılarında anlattığı bu kültürel zenginliğin, bir arada yaşama kültüründen bir kesit böyle. Cumhuriyetin ilk yılları. O günden bu güne yaşanan değişimlerden geriye ne kaldı. Yitip giden o mahalle yaşantısının bir şekilde taşrada hala sürdüğü söylenebilir. Kim televizyon kanallarında 70/80’li yıllara ait Yeşilçam filmleri gösterilir. Bu filmleri büyük olasılık yaşlılar yada artık yaşlanmaya yüzünü döndüren nostalji severler izliyorlardır. Tahminim böyle.
Siyasi partilerin bayramlaşması bir gelenek olarak sürüyor. Bayramlaşmalar önceden verilen randevularla kamera karşısında yapılacak. Memleketin yüzde bilmem kaçta kaçı müslüman olduğu için diğer inançtan vatandaşların bayramlarında partiler birbirine gitmez en iyi olasılık kimi partiler bir mesajla ‘gayri müslim’ vatandaşları hatırlar. Az şey mi (!)
HDP geleneğinin partileşmesinin ardından mecliste temsil edilsin edilmesin birçok parti bir diğerine bayramlaşmaya gitmez. İktidar partisi bu bayramda HDP ve AKP’den ayrılan Gelecek Partisi ve DEVA ile bayramlaşmayacakmış. Bayramlarda küslük olmazmış öyle diyorlar. İktidar partisi ve gayri resmi koalisyon ortağı kendi ittifakları dışında kalanlar, genel başkanlar düzeyinde bayramlaşmazlar. AKP ve MHP, CHP ile alt düzeyde yarım ağızla bayramlaşır. MHP, İyi Parti’yle bayramlaşmaz. Yada tersi.
Bu partilerin genel başkanları zorunluluktan bir arada olmak durumunda kaldıklarında ya tokalaşmaz yada görmezden gelirler birbirlerini.
Şu parti bu partiyle bayramlaşacak şu partiler bu partilerle bayramlaşmayacak. Tek tek hepsini saymanın gereği yok. Hepsi güzel sözler edecek hepsi bayramın ‘mana ve ehemmiyetine binaen’ konuşacak.
‘’Karışık bir iş vesselam
Deli dolu yazar kalem
Yazdığı da ne? Bir sürü
İpe sapa gelmez kelam’’
(Orhan Veli)
Barış, kardeşlik bunların dilinden düşmese de ipe sapa gelmez kelamdan öteye geçmez.
Ne Tamzara ne Lorke kaldı. Pireler filleri yutarken mi desem, filler tepişirken ezilenlerden mi söz etsem bilemedim. Su 3 lira oldu diyen vatandaşa sokaktaki diğer vatandaş çok rahat biçimde ‘içme’ diyebildiği günlerdeyiz. Oysa yok aslında birbirinden farkları. Biri suyunu evde içip dışarı çıkmış, diğeri dışarıda susamış, malum havalar sıcak. Hayat pahalılığı ikisinin de derdi ama biri dış güçlerde buluyor suçu. Kökü dışarıda, kökü dışarıda bütün olumsuzlukların, nedense...
‘’Bu düzen böyle mi gidecek?
Pireler filleri yutacak;
Yedi nüfuslu haneye
Üç buçuk tayın yetecek?’’
Nerede o eski bayramlar diyenler bu bayram daha da çoğalacak. Kurban parasını denkleştiremeyenler bir yana kapılarını çalacaklara ikram edecek şeker alamayanlar, el öpen torunlara harçlık veremeyen nineler dedeler of çekecekler. Of offf...
Nerede o eski bayramlar. Nerede olacak! Eski bayramlar da eski Türkiye'de kaldı. Eskisi de pek matah bir şey değildi ama o günlerin bile mumla aranır olduğu ayan beyan. Bir başka dünya gerek. Herkesin farklı, herkesin eşit olduğu bir başka dünya...
Neydi o eski bayramlar diyebileceğimiz bolluk ve refahın adil olarak paylaşıldığı bir başka dünya için ellerimizin birleşmesi umuduyla bayramınız kutlu olsun.
