İnsan sıcaklığına göre hedef saptayan uçak bu sözüm sana. Seni ve termal ölçülerini bilmem, umurumda da değil, peki ya sen bilir misin şu düştüğümüz manasız, savruk, kibirli dar boğazda en çok ihtiyacımız olan soğuk teknolojik manevralar değil elini tutabileceğimiz, yeni yılını kutlayabileceğimiz, sarılıp kucaklaşabileceğimiz, gülüp söyleyebileceğimiz insan sıcaklığıdır. İnsan sıcaklığı yaşamak içindir be insafsız uçak, yaşamak için.
Bu yılın son yazısına daha fazla şiddet sözcükleriyle devam etmek istemiyorum. Bedri Rahmi Eyüboğlu’nun bir tablosu (Düşünen Kız) ve bir şiiriyle kapatmak istiyorum bu sayfayı. Onun Arkadaş Dökümü adlı şiirinin bir bölümünü daha önce sizlerle paylaşmıştım. Bu kez tümünü paylaşıyorum. Bu sene büyük sanatçımızın 100. yaşgününü kutladığımızı biliyor muydunuz? Bu vesileyle hepinize sağlıklı, mutlu ve yaşamaya değer bir yıl diliyorum. Umarım 2012 yaşadığımız tüm açmazlara çare bulmaya ve korkularımızla yüzleşmeye başladığımız bir yıl olur.
Arkadaş Dökümü
evvela dişlerimiz döküldü
sonra saçlarımız
arkasından birer birer arkadaşlarımız
şu canım dünyanın orta yerinde
yalnız başına yapayalnız
kırılmış kolumuz, kanadımız
tatlı canımızdan usanmışız
bir şüphedir sarmış yüreğimizi
ya kendini aldatıyor demişiz ya bizi
bir şüphedir demir atmış ciğerimize
pamuk ipliği ile bağlamışlar bizi
düğüm üstüne düğüm şöyle dursun
bir çalım bir kurum hepimizde
nereden inceyse oradan kopsun
bu canım dünyanın orta yerinde
hayvanlar kadar bağlanamamışız
birbirimize
yalan mı? gözünü sevdiğim karıncalar
işte: hamsiler sürü sürü
arılar bölük bölük geçer
leylekler tabur tabur
ya bizler? eşrefi mahlukat!..
boğazımıza kadar kendi murdar
karanlığımıza gömülmüşüz
bizler bölük bölük, bizler tabur tabur
bizler sürü sepet
yalnız birbirimizi öldürmüşüz.
