“Biz bir arada olursak dünya yıkılır, yeryüzü virüsle bezenir” demiştim de inanmamıştın. Ama oldu işte. Z raporu okur gibi bir bakan ölü sayısı açıklıyor. Oy yare, oy hevale oldu işte. Sen orada, ben burada. Ne olacak şimdi? Bu akşam da adımız ölüler listesinde yer almayacak. Ama gün be gün ölmüyor muyuz? Virüs herkese eşit davranıyormuş. Zengin, fakir dinlemiyormuş. Yeryüzünün en zengin memleketini de ihmal etmiyormuş. Virüs bizim yüreğimizde. Sevdanın, iyiliğin, devrimin virüsünü taşıdık. Virüs aşktır. Hazreti Ali’dir. Aşkın virüsünü dağıtacağız yeryüzü coğrafyasına. Corona utanır virüslüğünden vicdana gelir. Bu aşk, virüsü ikna eder. İnsanlık diz çöker. Gene o bakan çıktı ve Z raporu okuyor lov lov sevdam derken ben… Bu derdime derman ol aşk. Coronalı yarim benim. Virüs sarsın yeryüzünü. Seni sevmekse; en muhteşem uğraşım olsun…

SANA TUTUNARAK YAŞAMAK

Ben sana tutunarak yaşadım. Hani o bakışın var ya… O olmazsa savrulurum. Yürek kendisini yürekte tanır. Çiçeği sulamak gerek. Fesleğen kokusunu teneffüs etmek gerek. Ölmedim, ölmedik ey yar. Bizi virüs besliyor galiba aşk. Ağladıkça yaşayacağız. Afrika’daki çocuk beslenecek virüsümüzden. Kavgaya duadır virüs. Aç ellerini sevdamıza aşkım. O çocuğun senin sıcaklığına ihtiyacı var. Coronalı yarim unutma; göz yaşımın düştüğü her yerde sen varsın. Hadi iyi bir iş yapalım. Aşkın virüsünü dağıtalım. Mapusta yalnız bırakmadın. Kavgada yalnız bırakmadın. Şimdi sensiz bir zaman yaşıyorum. Olsun! De ki; volta atıyorum mapusta. Sen de boynuna onur nişanı olarak taşırsın her adımımı. Bu sana utanmayacağın bir hediyem olur.

VİRÜSE DUA ETMEK GEREK

Kübalı doktorları unutmak ne mümkün. Yeryüzü sosyalizme döndü yüzünü. Corona seni bana getirdi. Virüse dua etmek gerek. Bodrumlu turizmciler 3 dolar peşinde olsa da; sen virüsten duacı ol aşkım… Bakir koylar seni bekler. Sırtımızı bir kayaya dayayalım. Sepet atalım bir koya. Çıkan balıkları ayıklayalım mı? Z raporu gene aşkım. Ama sen ağlama ne olur? Sen ağlarsan ben karanlıkta kalırım. Kavga benim hayatımda var. Denizler yoldaşın olsun. “Deniz üstü köpürür. Heyecanım. Canım.”

BU AŞK YERYÜZÜNE İYİ GELECEK

Coronalı yarim; üzülme. Bodrum öksüz kalır sen üzülürsen. Bu aşk yeryüzüne iyi gelecek. Bakanın Z raporu boşa çıkacak inan buna. Aşkın virüsü dağılacak her yeryüzü noktasına. İçimizdeki her yer bu virüse boyun eğecek. İçimizde bir ışık yanacak. Bizler de o ışıkla yön bulacağız. Ve ne zaman göz bebeklerine baksam derin bir nehir akar yer yüzünde. Ölüm vız gelir. Işık deyince öğretmenlerim gelir aklıma. Adaşım, bana okumayı öğreten Ayhan hocam mesela. Kaşkarlı, (Sarı Ceset) Mehmet hocam… TÖB-DER’li müdürüm Mehmet Kıray. Devrimci oluşumda emeği yok sayılmayacak Hüseyin Anıl. Ama “yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar be yar.” Esaslı virüs rantta. Virüsü yükseklerde yok etmek gerek.

İYİ Kİ; VİRÜSÜMSÜN

Kalbin kalbime saplanıyor. Korkun geri çekilince mutluyum aşk. Bu aşk bu virüsü dağıtır. Z raporu okutmaz. İyi ki; virüsüm olmuşsun. “Sol yanımdan kurşun yedim. Eğildim kaldım.” Yörük Ali’yi sevmek gerek mesela. Coronalı aşkım ben seni virüslü halinle sevdim. Yüreğimde virüs olmaya devam et. Z raporların kayıt dahilinde… Evde kalmak zorlu bir iş. Buluşmak için, çırpındığın bugünleri yok sayamam. Coronalı aşk hiçbir rapora sığmaz. Hep politik cinayetler niçin faşistlere dairdir? Çünkü onlar hep arkadan vurdular aşk… Biz hep: “Seni halk adına ölüme mahkum ediyorum” dedik göz bebeğine bakarak.

AŞK DOĞUŞTANDIR

Güvercin boynundaki halka aşk zinciridir. Ölüm de ayrılığın kardeşidir. Z raporuna sığmaz ayrılık. Sokakta da yer bulmaz. Güvercini kursağından öpmek gerek. İyi ki; aşkın virüsü sende. İyi ki; bu aşk bulaşmış bana. Ben seni maviliklerde sevdim. Aşkın faşisti olmam. Göz bebeklerine bakarak; “Seni hep seveceğim” derim. İyi ki; virüsümsün. Bu derde düşen, bu acıdan kurtulmak istemez. Aşk doğuştandır bilesin… Ben senden vaz caymam. Seni yıldızlara anlattığımda yağmur yağdı bilesin. Her geceye anlatışımda ise gün doğdu. Aşkın virüsü asla geçmez.