son 13 yıldır sıklıkla kullanılan bu iki kavram tam olarak anlaşılmadığı için bu kavramlara açıklık getirip, kafalarda ki soru işaretlerine az da olsa cevap olmaya çalışacağım.
1- ileri demokrasi de söz söyleme hakkı sadece yöneticilerin üstünde yer alan makama aittir. bu makamın durumu hala tartışmalı olsa da öngörülen düzen hitler almanyasıdır.
2- yeni türkiye’de yargı, başta ki makama bağlıdır. yazılı yasalardan ziyade kişisel emirler geçerlidir. istenen kararlar verilmediği zaman hakimler, savcılar, avukatlar görevden alınır. görevden alınanlar konuşmaya devam ederlerse cezaevine gönderilir.
3- yeni türkiye’nin ileri demokrasi modelinde, medya da başta ki makama bağlıdır. bu makamın istekleri doğrultusunda yayın yapmayan gazeteciler cezaevine atılır. istenen yayını yapmayan gazeteler kapatılır. tv yayınları kesilir yetmez uydudan bile çıkarılır. inatla aykırı yayın yapmaya devam eden basın kuruluşlarının muhabirleri ölümle tehdit edilir, akreple üstlerine gidilir, ve öldürülürler.
4- yeni türkiye’de seçimlerde alışıldığı gibi yapılmaz. seçme ve seçilme hakkına saygı son derece önemlidir. siyasi partiler propagandalarını özgürce yapar.( bazı partilere 1400 saldırı vs olur ). devletin bütün olanakları baştaki mevkinin istediği partinin çalışmaları için seferber edilir. muhalefet partileri analarından doğduklarına bin pişman edilir. bütün bunlara rağmen halk hala istenilen partiye oy vermiyorsa tekrar seçime gidilir. ve halk cezalandırılır. (7 haziran seçimlerinde bütün dengeleri alt üst eden hdp’nin en çok oy aldığı yerlerde bugün hala devam eden sokağa çıkma yasakları, yargısız infazlar, yakılan- yıkılan evler, sokakta bekletilen cenazeler, anne karnında öldürülen bebekler, öldürüldükten sonra panzer arkasına bağlanıp sürüklenenler, mezarları bombalananlar vs.)
5- yeni türkiye’de aydınlar da her gün solaryuma girmiş gibiler. hepsi bronzdur. konuşmaları, yazıları, karikatürleri, öyküleri, şiirleri kısacası ürettikleri her şey de tek seslilik- tek düşünce hakimdir. bu zihniyetin dışında kalan akademisyene derste, yazara sokakta, gazeteciye haber yaparken hadleri bildirilir.
6- yeni türkiye’de kadınlar, fıtratları gereği erkekle eşit değiller, olamazlar da. mesela kadın tecavüze uğramışsa çocuğunu doğurur. devlet bakar. kadın hamileyken sokakta gezmesi yanlıştır. kürtaj günahtır. tecavüze direnen ya da tecavüzcüsünü öldüren kadına müebbet hapis cezası verilir. tecavüzcü erkek mahkeme de kravat taktı mı serbest bırakılır.
7- yeni türkiye de eğitim; her üniversiteye cami yapılması. kadın öğrencilerin erkeklerle mümkün mertebe zaman geçirmemesi. kızlı erkekli kalınmaması .rektörlük seçimlerinde başta ki mevkinin istediği kişinin atanması. (kaç oy aldığının önemi yok.) liselerin imam hatipleşmesi. bilimsel kitaplardan edebi romanlara kadar sakıncalı bulunan eserlerin okullara sokulmaması.
8- yeni türkiye de ekonomi; itaat edenlerin zenginleştiği, etmeyenlerin şirketlerine kayyumların atandığı bir ekonomik düzen. fakirin sürekli fakirleştiği, kimsenin umurunda olmadığı yeni türkiye’de ileri demokrat yöneticilerimiz yoksul halkın ; kömür, makarna vb. ihtiyaçlarını karşılıyorlar.
ekonomiye dair daha fazla bilgi sahibi olmak için (kentsel dönüşüm, doğayı talan eden havaalanı ve köprü inşaatları, özelleştirmeler, hesler vs. bakılabilir.)
9- yeni türkiye de dış politika;
anahtar sözcük; sıfır sorun.
düşman ülkeler; rusya, ermenistan, iran, ırak, suriye, mısır, libya, almanya, ingiltere, fransa, italya, yunanistan, ispanya.
dost ülkeler; israil, abd, sudi arabistan.
en büyük dış tehdit; kürtler
yeni türkiye de dış politikayı anlamak zor olsa da genel olarak herkese düşman bir çizgi üstünde şekilleniyor. ilk düşman kürtler olmakla birlikte komşuların hepsine flu bakılıyor. bu politik amacın; ortadoğu da büyük osmanlıyı kurmak olduğunu söyleyen analistler de var. 'kürtler kazanmasın da ne oluyorsa olsun' düşüncesinin sonucu bu politikanın izlendiğini söyleyenler de.
10- yeni türkiye de iç politika; sokağa çıkma yasakları, tanklarla bombalanan evler, sokakta bekletilen ölüler, anne karnında öldürülen bebekler, bombalanan mezarlar. bunları ülkenin batısında kimseye duyurmadan yapabilme becerisi.
