"Biz sadaka istemiyoruz; haklarımızı istiyoruz!"

Zonguldak’a bağlı Kilimli’de dört aydır ücretlerini alamadıkları için iş bırakıp açlık grevine başlayan madenciler, valiliğin ücretlerin parça parça ödenmesi önerisine, “Biz sadaka istemiyoruz; haklarımızı istiyoruz! Haklarımızı alana kadar da buradayız” diye karşılık verdi.

BirGün’e konuşan maden işçilerinden Ömer Kaplan, haklarını almak istediklerini ve kararlı olduklarını söyledi: “10 gün oldu, hâlâ bizi yıldırmanın derdindeler. Bahşiş verir gibi bin, 2 bin lira para vereceklermiş! Benim kaç aylık maaşım var içeride. Biz sadaka istemiyoruz; haklarımızı istiyoruz! Haklarımızı alana kadar da buradayız. Bana Ramazan yardımı filan lazım değil; iş lazım, alacaklarım lazım!”

İşçilerden Mehmet Top ise valiliğin önerisini ‘kandırma operasyonu’ diye niteleyerek, “Dört aydır maaş alamadık biz, 1750 lira para vereceklermiş, kimseyi kurtarmaz bu para. Biz neyin derdindeyiz, onlar neyin derdinde! Biz dilenci değiliz! Yardım mardım istemiyoruz, alacağımızı istiyoruz. Bu saatten sonra bizi kimse bölemez” diye konuştu.

Maden işçileri, önceki gün maden ağzında barikat amacıyla kontrollü bir göçük gerçekleştirerek dışarıyla olan bağlantılarını koparmıştı. İşçilerin verdiği bilgiye göre bu göçük kaldırıldı. 

Ardından emniyet görevlilerinin, işçileri eylemi bırakmaya ikna etmek amacıyla yalnızca kendi seçtikleri gazetecilerle birlikte ocağa indiği belirtildi.

Gelik beldesinde faaliyet gösteren Deka Madencilik A.Ş. ve bu şirkete ait Balçın Madencilik’te çalışan 120 maden işçisi, Ocak ayından itibaren ücret alamadıkları için 4 Nisan’da iş bırakmıştı. Bu tarihten sonra Zonguldak Cumhuriyet Başsavcılığı’nca yürütülen ‘FETÖ/PDY’soruşturması kapsamında maden şirketine kayyum atanması işçilerin durumunu daha da çaresiz bir hale getirmişti.

Dün akşam saatlerinde kayyum heyeti maden ocağı önüne gelmiş, heyette yer alan muhasebeci Polat Sezgün, işçilere Zonguldak Valiliği Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı ve satılan kömürden gelen avansla bir miktar ödeme yapılacağını söylemişti. 

Kaynak: Diken, BirGün