Stephen Gilbert’in Ratman’s Notebook adlı romanından 1971 yılında sinemaya uyarlanan filmin orijinal adı ‘Williard’.
2003 yılında Glen Morgan tarafından senaryosu yazılan ve yönetilen son versiyonunda Crispin Glover, R. Lee Ermey ve Laura Harring rol aldı. Film birçok ödül kazandı ve Türkiye’de Williard’ın Fareleri’ adıyla gösterildi (2003).
Filmin kağıt üzerindeki kadrosunda Alfred Hitchcock imzası yok ama film tam bir Hitchcock eseri.
Büyük ustanın filmlerinde tercih ettiği senfonik gerilim müziği, annesiyle ve kadınlarla sorunlu, aslında işyeri ve günlük yaşantısı göz önünde bulundurulduğunda tam bir sorunlar yumağı Williard’ın annesi ve patronuyla yaşadığı gerilimli olaylara eşlik ediyor.
Bir Hitchcock hikayesinde olduğu gibi anne-oğul sorun ilişkisini Williard’ın belki beceriksizliğinin belki şansızlıklarının temeline oturtan yönetmen Glen Morgan, yine Hitchcock’un çok sevdiği, insan-hayvan doğal türsel yabancılaşmasına gönderme yaparak yüzlerce fareyi de ustalıkla yönetiyor ya da kullanıyor.
Burjuva iş hayatındaki ilişkilerin güvensizliği ve düzenin iyiyi korumaktaki yetersizliğini gözler önüne seren filmin kahramanı ya da galibi yok. Her şey olabildiğince gerçekçi, olabildiğince mantıklı, tıpkı Hitchcock filmlerinde olduğu gibi.
Filmin orijinal ve Türkçe’deki adı ‘Fareler’ olsaydı, ki bu yanlış olmazdı ama direkt bir Hitchcock taklidi olarak göze batabilirdi ama isim seçiminde sorunlu kişilik Williard’a odaklanan film, Crispin Glover’ın canlandırdığı bu karakter üzerinden hem bireysel hem toplumsal sorunlu çağ insanını çok iyi resmediyor.
Hitchcock’un tüm filmlerini izlediyseniz ama bu filmi izlemediyseniz yeni bir usta deneyimi için Williard da (Williard’ın Fareleri) tavsiye edilebilir.
