AKP İl Başkanı Abdullah Aras, AKP 4. Olağan Kongresinde altın varaklı çerçeve ile çerçevelenmiş Yunus Geray’ın fotoğrafını Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’a hediye edeceğine bu ülkede ‘büyük ustalıkla’ son verdikleri diğer insanların fotoğraflarından oluşan bir dizi fotoğrafı stadyuma doldursaydı daha anlamlı olacaktı. Çünkü gelen tepkilerden sonra AKP İl Başkanı Abdullah Aras ‘Başka Yunuslar ölmesin’ diye o hediyeyi verdiğini belirtmiş.
 

Kongre öncesinde Van kentinin her yerine ‘büyük usta’ ile buluşmaya hazırız yazılan afiş ve bilbordlar asılmıştı. Evet gerçekten ‘büyük usta’. Bizler onun ustalıkla gerçekleştirdiği faşist uygulamalar ile olan büyük buluşmalarımızı çoktan gerçekleştirmiştik oysa. Kadın, çocuk, yaşlı demeden öldürmede/polis eliyle müdahalede, barış sürecini baltalamada, kadın ve işçi düşmanlığında ve otorite kurmada büyük usta olduğunu hep birlikte görüyoruz.

Van depreminde akıllarımıza kazınan Yunus’un son fotoğrafının yanına Roboski’de katledilen 34 kişinin battaniyelerle sarılı naaşlarının yer aldığı fotoğrafı, Ceylan Önkol’un koca gözleri ile bize baktığı o fotoğrafı, işyerlerinde yanarak, göçük altında kalarak yaşamı son bulan onlarca işçinin fotoğraflarını, Tuzla’daki Tersanede şimdiye kadar hayatını yitiren neredeyse 150 işçinin fotoğraflarını Van’da kongre yaptığınız ve hala onaramadığınız stadın tribünlerindeki boş koltuklara koysaydınız onlar da dinlerdi Başbakan’ın ‘daha çok ceset, daha çok kan’ diyen konuşmasını.

 

Bu ülkede insan ölümleri ulus devlet kurgusu dahilindeki güvenlik politikaları sonucunda, kapitalizmin sömürge mekanları olan fabrikalarda, tersanelerde, atölyelerde, madenlerde veya askeri alan yakınlarında oluyor. Bu ülkede ölüm anı veya ölme biçimi bile eşit değildir. Savaşta, trafikte, fabrikada, inşaatta ölmek veya yaralanmak egemen sınıflara uzak ölme biçimleridir...

 

‘Bir ülkeyi tanımak istiyorsanız, o ülkede insanların nasıl öldüğüne bakın’ demiş Albert Camus. Bir ülkenin geleceğini az çok tahmin etmek içinse siyasetçilerinin bu olağan olmayan ve kendilerinin uzak olduğu ölüm biçimleri sonrasındaki yorumlarına da bakmak lazım.

 

Bu ülkenin ‘usta’ siyasetçileri bu ölümlere ya kulaklarını tıkadılar ya da başka açıklamalar ile gündem değiştirmeye çalıştılar ya da ‘kader’, ‘örgüt yandaşı’ veya ‘kaza’ gibi açıklamalarda bulundular.

 

Son olarak Van İl Örgütü de büyük büyük ustalarına içimizi burkan bir şekilde hayata veda eden Yunus’un fotoğrafını altın çerçevelere sararak hediye etti. Van’ın ve ülkenin geleceğini tahmin etmek hiç zor olmasa gerek. Gelecekte bizi daha çok ölüm daha çok katliam daha çok pervasızlık bekliyor.

 

Madem ‘Başka Yunuslar ölmesin’ diyorsunuz... Aynı zamanda ‘Başka Ceylanlar, Ahmetler, Eylemler, Ayşeler, Uğurlar da ölmesin’ de demeniz gerekirdi. Böyle demiyorsanız bu pervasızlıktır ve bu ülkedeki insanlar adına siyaset yaptığınızı düşünüyorsanız yanılıyorsunuz.