Babası adını böyle koymuş. Ancak nüfusa yanlışlıkla “Bercan” diye kaydedilmiş. İşte Bejan Matur’un ağzından hikayesi;

Ben doğduğumda önce dedeme gösteriyorlar. Dedem de “Bu benim annem. Annem yeniden doğdu.” diyor.Ve annesinin adını vermek istiyor. Annesinin adı  “Alan”. Alan, Kürtçede daha çok erkekler için kullanılan bir isim. Ama Maraş bölgesinde sık rastlanmasa da, kadınlarda da var. Aslında adı Ale yahut Elif olan kadınlara güzel olmaları halinde bir paye olarak Alan deniliyor. Dedemin annesi de herhalde güzel bir kadınmış!

Evde dedemin Alan dediğine, resmi kayıtta Elif demek zorundalar. Ama Elif olmam mümkün değil çünkü evde üç Elif var! Babaannem, ablam ve halam. Hepsi Elif ve soyadları Matur. Babam siyasete meraklı. Behice Boran’a çok hayran. Diyor ki: “Kızımın adı Behice olacak”. Fakat nüfus memuru hata yapıyor. Behice yerine Bercan yazıyor!

Bercan Matur olarak kayıt düşülüyor. Evde Alan’ım. Babam arada resmi adımın Behice olduğunu söylüyor. Bercan’dan hepimiz bihaberiz. İlkokula başladığımda hoca hepimizi sıraya dizdi ve adımızı, soyadımızı sordu. Ben Alan, Behice, Bercan adları arasında öyle bir bocalama yaşıyorum ki, heyecandan ağzımdan Bercan yerine Bejan çıkıyor.

Altı yaşındayım, ilkokula başlıyorum. Bejan Matur olarak sınıf listesine yazılıyor adım. Uzun süre Bejan olarak gelip gittim okula. Gayet memnunum Bejan olmaktan. İşin tuhaf tarafı ailem de benimsedi. Herkes için Bejan oldum.

Yılsonunda karne zamanı geldi ve nüfus cüzdanlarımız istendi.  Hocamız şaşkınlıkla ‘senin adın Bejan değil, Bercan yazılmış’ dedi. Ağlayarak‘ ben Bejan’ım, Bercan değilim” dediğimi hatırlıyorum. 

İsim karmaşasını düzeltmek için babam ilkokulu bitirmemi bekledi. Ortaokula Bejan olarak başlamam için tashih davası açma sözü vermişti. Ama Ortaokula başlayacağım günlerde darbe oldu. Okul kaydımı yapmak üzere sokağa çıktığımızda askerler durdurdu ve evinize dönün dediler. Darbe nedeniyle okul kaydım 10 gün gecikti. O günlerde bırakın isim tashihini herhangi bir nedenle mahkeme kapısında adalet dilemek zordu.

Böylece isim tashih davası hayallerimiz suya düştü. Sonraki teşebbüslerim de başarısızlıkla sonuçlandı. Birkaç denememde reddedildim. Benim Bercan’dan kurtulup Bejan olmam yıllarımı aldı. Ama her yerde fiilen hep Bejan’dım. Arkadaşlarım beni Bejan olarak çağırırlardı. Evde Alan diyen de var, fakülteden mezun olduğum yıllarda avukat olan bir  arkadaşım telefon etti ‘hadi düzeltelim adını, yeter artık. Yasalar da değişti’ dedi.

Resmen Bejan olmam çok zamanımı aldı. O kadar da uzun sürdü ki. Çileliydi.

‘Şair olacağın çocukken belliymiş’ demişti biri.  Bejan kelime olarak bizim bölgenin Kürtçesinde yok.

Jan; ağrı, sızı demek. Ama gönül sızısı, kalp acısı gibi. Bejan; kalp ağrısı; gönül sızısı olmayan demek. Doğum sancısı için de Jan kullanılıyor. Yani fizik ağrıya eşlik eden daha derin bir ruhsal acı Jan.