İstanbul’daki Ermeni vakıflarının mülkiyet sorunları “2012 Beyannamesi: İstanbul Ermeni Vakıflarının El Konan Mülkleri” adıyla Hrant Dink Vakfı tarafından kitaplaştırdı.

Hrant Dink, Agos gazetesi, avukat Diran Bakar ve Ermeni vakıflarına ait arşivler incelenerek 53 vakfın mülkiyet sorunlarının masaya yatırıldığı kitapta yer alan “El Koyma Hikayeleri” bölümünden satırbaşları şöyle:

* Yedikule Surp Pırgiç Hastanesi: Öjeni Dındes Roman 1943’te İstiklal Caddesi’nde bulunan mülkünü Yedikule Surp Pırgiç Hastanesi Vakfı’na vasiyet eder. Bina 1962’de İstanbul Giyim Sanayi (İGS) binası olarak işhanı haline getirilir. 1992’de mülkün tescil işlemi iptal edilir. Uzun dava sürecinin ardından İGS binası Yedikule Surp Pırgiç Ermeni Hastanesi Vakfı adına tescil edilir. Böylece ilk kez gayrimüslim vakfının el konan bir mülkü iade edilmiş olunur.

* Kalfayan Yetimhanesi Binası: Kalfayan Vakfı’na yetimhanenin Boğaziçi Köprüsü ve çevre yollarının istimlak sahasında kaldığı ve yıkılacağı bildirilir. 1972 Temmuz’da bina boşaltılır. Okul, 1999’dan beri Semerciyan Cemaran İlköğretim Okulu’nun binasını ortak olarak kullanıyor.

* Andonyan Ermeni Katolik Manastırı ve Mektebi: Vakıflar Genel Müdürlüğü, okulun bulunduğu parselin Sultan Bayezid Veli Hazretleri Vakfiyesi’nde yer aldığı iddiasıyla Hazine’ye dava açınca, 2005’te Hazine’deki mülkiyet kaydı iptal edilerek okul binası ve arsa Vakıflar Genel Müdürlüğü adına tescil edilir.

* Tuzla Ermeni Çocuk Kampı: 8-12 yaşlarında 30 çocuğun yapımında çalıştığı kamp için 1979’da Vakıflar Genel Müdürlüğü, tapunun iptalini ister. Mahkeme, kamp arazisinin vakfın elinden alınıp eski sahibine verilmesine karar verir.