Komşuların "şikayeti" üzerine kesilen ağacı sırtlayıp belediye binasına giden Melahat Peker, belediye binasında yaşadıklarını anlattı. "Bu fidana çocuk gibi baktım. Bir ağacı sığdıramadılar" diyen 71 yaşındaki Melahat Peker, "Hele bir gelsinler bostanıma dokunmak için, valla üstlerine kaynar su dökerim" dedi. Hürriyet'ten Yücel Sönmez'in haberine göre, Melahat Peker, ağaçların kesilmeden önce bulunduğu yere dökülen betonu gösterirken, "Kaldırıma masa koyarsın, araba koyarsın, ağaç dikemezsin. Ama bu da böyle bir devir işte" ifadesini kullandı. Isparta'da yalnız yaşayan 71 yaşındaki Peker, kısa bir süre önce evinin önüne "Çocuklar, yoldan gelip geçenler yesin" diye beş elma, bir de dut ağacı dikmiş. Bu durumdan rahatsız olan komşusu onu belediyeye şikâyet etmiş. Belediye yetkilileri şikâyeti haklı bulmuş, "Kaldırıma dikilemez" diyerek ağaçları kesmiş. Boşalan yere de beton dökmüş. Melahat Peker önce, kesilen ağaçla işçileri kovalamış, sonra da onu sırtlayıp belediye gitmiş, (daha önce dört kere deneyip bir türlü görüşemediği) başkanın karşısına dikilmiş. Tam başkan bir şeyler söyleyecekmiş ki, "Sen sus, ben konuşacağım" diyerek söz başlamış. Başkanın "Sana başka yer gösterelim, oraya dik ağaçlarını" önerisini ise kabul etmemiş. Yine ağacını sırtına alıp evinin yolunu tutmuş. Kırılan dalları, ‘bir umuttur' diyerek bahçesine dikmiş. Şimdi yaşaması pek de mümkün görünmeyen bu dalları sulayarak avunmaya çalışıyor. 'İNSAN HAKLI OLDUĞUNU BİLDİĞİNDE KORKAR MI HİÇ?' "Ağacı sırtlayıp belediyeye giderken korkmadınız mı" sorusuna yanıt veren "Sanki ölen bir insanı sırtlamış gibiydim. Çok canım yandı, çok ağladım. İnsan haklı olduğunu bildiğinde korkar mı hiç, korkmadım. Haksızlığa tahammülüm yok. Ancak ‘ölmüş gibi olan insanlar', haksızlık karşısında bir şey yapmaz" diyor. Ağaçlara duyduğu sevgiyi ise şöyle anlatıyor: "Ağacı sevmeyen insanı da sevmez. ‘Kıyametin kopacağını bilseniz de elinizdeki fidanı dikin' demiş Hazreti Muhammed. Dinimiz ağacı kutsamış. Kültürümüz, ‘Ayıbımızı toprak örtsün' diyerek toprağı kutsamış. Biz ne zaman bunlara kıymet vermez olduk? Ne zaman ağacı, suyu, toprağı düşman belledik? İnsanlar hiç düşünmüyor… Doğadan uzaklaştıkça birbirimizden de uzaklaşıyoruz. Bak ben ağaçlarımı şikâyet eden komşumla bir daha asla konuşmayacağım. Bu uzaklaşmak değil midir?"