Ortaçağ İngiliz köyünde bulunan insan kemiklerine yapılan analizler, ölülerin tekrar dirilmemesi için cesetlerin yakıldığını ve parçalandığını gösteriyor.

Araştırmacılar, bunun, mezarlarından dirilen cesetleri durduracağına ve canlıları tehdit edeceğine inanan köylüler tarafından gerçekleştirildiğine inanıyor.

Araştırma ekibi, Kuzey Yorkshire’daki Wharram Percy’de bulunan kemiklerin çoğunda bıçak izleri olduğunu ve bunun da cesetlerin kesilip parçalandığına işaret ettiğini keşfetti. Bazı vücut parçalarının yakılması ve ölümden sonra bazı kemiklerin kasıtlı olarak koparılması ile ilgili kanıtlar da vardı.

Wharram Percy’de keşfedilen 11. ve 14. yüzyıllar arasına tarihlenen 137 kemikte bıçak izleri bulundu. Uzmanlar, bu uygulamaların, bir ölünün tekrar dirilerek etrafa hastalık ve korku saçmasını engellemek için yapılan ilk uygulama örnekleri olabileceğini söylüyor.

KARANLIK TARAF 

Araştırmacılar yaklaşık 10 kişinin kalıntılarını inceledi ve cesetlerin kesildiğini ve parçalandığını keşfetti.

Bıçak izleri çoğunlukla baş ve boyun bölgesinde olmakla birlikte, bazı vücut parçalarının yakılması ve ölümün ardından bazı kemiklerin kasıtlı olarak koparıldığına dair de kanıtlar bulundu.

İnsan iskeleti biyoloğu Simon Mays, “Burada bulunan kemikler, ölülerin mezarda tekrar dirilmesini engellemek için yakıldığına ve parçalandığına dair en iyi kanıtları sağlıyor. Eğer yanılmıyorsak, bu uygulamaya dair en iyi arkeolojik kanıtları elde etmiş durumdayız. Bu durum bize, Ortaçağ inançlarının karanlık tarafını gösteriyor ve Ortaçağ dünyasının bizimkinden farklı olduğunu gösteren bir grafik sunuyor.” 

Ekip, açlık çeken köylülerin yamyamlık yapmış olabileceği ihtimalini elemişti. Zira büyük kas eklentilerinde ya da büyük eklemler etrafında bıçak izleri olduğuna dair herhangi bir kanıt bulunamadı.
Dişlere yapılan analizler, ölülerin gömülmüş oldukları yere yakın bölgelerde büyüdüklerini ve bölgeye dışarıdan gelmediklerini gösterdi. Bu da, böyle bir muameleye maruz kalan insanların, dışarıdan gelen insanlar olmadığını ortaya çıkardı.

Doğu Yorkshire’da Malton ve Driffield arasında kalan Wharram Percy, 20. Yüzyılda kazılmıştı. Köyde bir zamanlar koyun yetiştiriciliğiyle gelişen topluluk yaşıyordu ancak Kara Ölüm’ün ardından keskin bir düşüş yaşadı ve en sonunda tamamen terk edildi. Araştırma Journal of Archaeological Science Reports’ta yayımlandı.

KAYNAK: arkeofili