21.04.2008

Her yolun bir sonu var mıdır? Bence yoktur ZU. Her yol başka yollara açılır, gitmek, yürümek istedikten sonra. Ama yolculukların sonu olabilir. O da yeni yolculukların başlangıcı olarak. Her gidiş de bir gelmek, her gelmek de bir gidiş yok mudur ZU? Vardır!

Şimdi ben de yeni yolculukların ufkuna bakarak çıktığım bu kısa yolculuğu noktalamak üzereyim. Ve bu yolculukla başlayan mektubumu da.

Sana yazmak istedim. Yazdım. Kendimce.

Her şeyi yazamadım belki. Açlığımı, tokluğumu, yokluğumu, yalnız kalmalarımı, sigarasız kalmalarımı, hayallerimi, hayal kırıklıklarımı, susmalarımı, konuşmalarımı, terk edilişlerimi yazmadım. Yazamadım. Ama yazdım kendimce, yol kenarlarında, istasyonlarda, otobüs terminallerinde ılık çayları pahalı satan kahvehanelerde, işçi evlerinde, öğrenci evlerinde, otobüslerde, trende, ayağımın değdiği her yerde. Yerken, içerken, konuşurken, bakarken en çok da severken düşündüm, düşündüm ve yazdım. Satır satır yazdım. Sana yazmamın kolay olacağını sandım; zormuş insanın vicdanına seslenmesi! Bunu da sayende anladım.

Kendime yazdım. Zamanımı durdurmuştum. Zamanıma, hayatıma dönerek yazdım. Yaşamaya, aşka ve kavgaya devam ederek yazdım. Seni hiç tanımadım. Sevdim. Yazdım.

Seni tanımak kavgayı anlamaktır. Anladım.

Ben bunları yazarken sen kim bilir şimdi soğuk suyla aynanın karşısında tıraş oluyorsun. Aynada parlayan alnına bakıp gülümsüyorsun. İçin rahat. Bahtiyarsın. Belki “bahtiyarım” demeyi çok seviyorsun sen de. Bir avuç saç var avucunda senin de. Yârin saklanan, koklanan, yaşayan, yaşatan saçları. Az sonra en sevdiğin kareli gömleğini giyip, gözlüğünün camlarını sileceksin ucuyla. Elinde bir kitapla geçip oturacaksın masanın başına. Keçi sakallarını sıvazlayacaksın. Kulağın maltada. Yâri bekliyorsun belki. Yareni. Arkadaşı, dostu, özleyeni, anneyi, kardeşi bekliyorsun. Ses yok matlada. Çeviriyorsun kitabın sayfasını usulca. Derweş ile Adule’yi mi okuyorsun yoksa ZU?

İşte maltada ayak sesleri. Açılıp kapanan demir kapıların sesleri ZU. Gelip durdu sesler hücrenin önünde. Mazgalın açıldı.

ZU ziyaretçi yerine bu seferlik sana bu mektuplar uzatıldı!

Saygılarımla…