Bu yazıyı yıllar önce Ğadir Hum Bayramı resmi tatil ilan edilsin diye Antakya Oytun meydanında (Künefeciler Meydanı) çıkıp, açıklama yapan bir avuç demokrata adıyorum. Ki bu bir avuç demokrat, aileleri ile sabah vedalaşarak evden çıkmışlardı. Zira Türkiye burası. Sabah evden çıkarsın, ne zaman dönersin bilinmez… İşte onlara hürmetle…

Ğadir Hum bayramı Türkiye’de yaşayan bir milyon Arap Alevinin en önemli bayramıdır. Bunun teolojik nedenini yazmak bana düşmez, her mahallede, köyde birden fazla şeyhimiz (din adamı) varken, ben gibi seküler yaşayan, Allaha inanan ama dinim vicdan diyen birine düşmez.

Sosyolojik ve kültürel açıdan bu bayram çok değerli.

Öncelikle bu bayramda tüm işyerleri kapalıdır. Bu politik bir şey değildir. Bu ya inançtır veya kültürdür. Bir çarşı düşünün külliyen kapalı.

İşi daha güzel kılan şey de sadece Alevisi değil, Sünnisi ve Hristiyanı’nın da dükkanını kapamasıdır.

Adına Hrisi dediğimiz ve kökü İbrahimî dinlerin çok öncesine dayanan bir adağımız var. Hrisi; Buğday et harmanıdır.

Tabi yemeyen biri için ne büyük kayıp. Yeryüzünde var olan tatların en güzelleri arasında yer alabilir.

Bizde Türbe ritüeli yaygındır. Kimi abartsa da bu ritüeli, doğrusu her mahallede bir veya birden çok var olan bu türbelerde adaklar yani Hrisiler pişirilir ve dualar edilir.

Bayram işte, bir bayramın tüm ritüelleri ne ise bizde bu bayramda hayat bulur. Ziyaretler, yeni giysiler, ev temizliği, dua ve ruh temizliği.

Memurlar bile işe gitmez. Ki çoğu zaman izinli sayılırlar. Bu bir yazılı kural değil, Antakya ve çevre illerinde yaşayan hoşgörünün bir ürünü. Tabii Hukuk.

Bu bayrama damgasını vuran şey “kapalıyız” sözüdür.

Türkiye’de yaşayan bir milyon Arap Alevisi bu bayramı kutlar. Bu günün resmi tatil ilan edilmesi inançların hürriyeti açısından önemlidir.

Realitede fiili resmi tatil olan bu günün, bir yasa ile resmi tatil edilmesi çok önemli olacaktır.

Ğid Mubarek.

***

Not: Elbette bu yazı dün yazdım. Bir gelenektir. Tüm Ğadir Hum bayramlarında yazılar, gazeteler dergiler önceki günden hazırlanır…