Atipik Otizm teşhisi konulan 3 yaşındaki Poyraz Alİ’nin annesi Zeynep Bakır, Bakırköy Kadın Cezaevi'nden mektup yazarak duyarlılık çağrısında bulundu.<br /> <br /> Poyraz Ali’nin cezaevinde yaşadığı sorunları anlatan Zeynep Bakır, oğlunun sağlıklı bir şekilde tedavi görebilmesi için kaybedilecek bir dakikanın bile olmadığını söyleyerek denetimli serbestlikten yararlanmak istediklerini kaydetti.<br /> <br /> Daha önce de duyarlılık çağrısında bulunduklarını Poyraz Ali için imza kampanyası başlatıldığını, milletvekillerinin harekete geçtiğini ifade eden anne Bakır şu ana kadar karşılanan tek taleplerinin oyuncak alabilmek olduğunu yazdı.<br /> <br /> Zeynep Bakır'ın Evrensel'de yayınlanan mektubu şöyle:<br /> <br /> <br /> Zeynep BAKIR<br /> Kadın Hapishanesi <br /> C-10 Bakırköy<br /> <br /> Merhabalar!<br /> Bundan bir süre önce sizlere hapishanede ‘ATİPİK OTİZM’ tanısı konmuş oğlumu büyütürken yaşadığım sıkıntılardan bahsetmiştim. Bu sırada Poyraz Ali için arkadaşımız Dicle Ürünay internette bir imza kampanyası başlattı. Şimdiye kadar 35-40 bin kadar insan ‘’Poyraz Ali hapiste büyümesin’’ diye bu kampanyaya imza verdi. Kampanya hala devam ediyor change.org ‘ta. <br /> <br /> Poyraz Ali’nin yaşadığı hak ihlali pek çok gazetede, dergide, TV kanalında haber oldu. Bir ara twitterda Türkiye’nin 1’inci, dünyanın 4’üncü konuşulan konusuydu. Ailesi olarak bizlerle birlikte CHP Milletvekili Melda Onur, Otizm Vakıfları Federasyonu Temsilcisi İrem Afşin, sevgili dostlarımız, Poyraz Ali’nin genç idealist eğitimcisi Miray Tombaz başta olmak üzere eğitim gördüğü kurumun çalışanları, hatta velileri, tanıdığımız tanımadığımız pek çok duyarlı insan Poyraz Ali’nin çığlığını duyurmak için çalıştı, çalışıyor. Bütün bu değerli insanlara sonuç ne olursa olsun şimdiden samimi çabalarından ötürü teşekkür ederim. <br /> <br /> Bu çabalar sayesinde artık Poyraz Ali’nin yaşadığı hak ihlalinin farkındasınız. Bu süreçte eşim, Melda Onur ve İrem Afşin Adalet Bakanı Bekir Bozdağ ile görüştü. Bozdağ “özel eğitime ve rehabilitasyona ihtiyaç duyan hasta çocuk anneleri için denetimli serbestlik” talebimizi değerlendireceklerini, ancak bu sırada da Poyraz Ali’nin bütün ihtiyaçlarının karşılanacağını, eğitim koşullarının düzeltileceğini söyledi. <br /> <br /> Aradan geçen zamanda somut olarak gerçekleşmiş tek talebimiz, bugün itibariyle (11.02.2015) oyuncak alabilmek! Bürokrasi o kadar yavaş işliyor ki…oysa Poyraz Ali için zaten çok vakit kaybettik ve artık tahammülümüz kalmadı. Bizi daha iyi anlamanız için sizlere ‘Atipik Otizm’imizin bazı belirtilerinden bahsedeceğim ve karşısına da hapishane koşullarını, burada bazı yaşadıklarımızı koyacağım.<br /> <br /> <strong>SOSYAL ETKİLEŞİM SORUNLARI</strong><br /> <br /> Yaşa uygun akran ilişkileri geliştirememek.<br /> * Arkadaşlık kurmakta zorlanmak: Çocuk çok az sayıda arkadaş edinir ya da hiç arkadaş edinemeyebilir.<br /> * Hapishanede bu durumu değiştirecek hiçbir şey yapamazsınız, hatta pekiştirirsiniz. Burada yaşıtlarıyla görüşmesi yasak. Oğlumu tanısı konduktan aylar sonra, zar zor kreşe başlatabildik. Orada ne yaptığı ise bizim için meçhuldü. Hapishane kreşlerinin ebeveynlere bilgi veren bir sistemi yok. Oysa ben annesi olarak ona gene zar zor aldırtabildiğimiz özel eğitimi 24 saate yaymakla mükellefim. Çocuğumu aylarca doktorlar ‘Kreş olmazsa olmaz’ dediği için ağlata ağlata gardiyana vererek kreşe gönderdim. Orada nasıl ilişkiler geliştirdiğinden hiç haberdar edilmedim. <br /> <br /> Mesela bir keresinde çocuklardan altısı toplanıp Poyraz Ali’yi dövmüş. Poyraz Ali ’kreş’ kelimesi geçince bile ağlar olmuştu, neden bu kadar tepki verdiğini anlayamıyorduk. Çocuğum konuşamıyor da. Soruyoruz, ilgililerin haberi yok. Gene de zorla gönderdim Poyraz Ali’yi kreşe. Sonunda diğer çocuklardan olayı öğrendik. Hiçbir ilgilinin haberi yoktu. Poyraz Ali’nin üzerinden o korkuyu atana kadar neler yaşadığımızı düşünün. Oğlum kreşe başladığında oranın en küçüğüydü. 3 yaşın altı alınmıyordu ancak eğitimi için gerekli diye 2.5 yaşında hapishanenin kreşine vermek zorunda kaldık. <br /> <br /> <strong>BÖYLE BİR OTİZM EĞİTİMİ OLUR MU?</strong><br /> <br /> * Akranlarla etkileşimde bulunmamak: Çocuk kendi yaşıtlarıyla etkileşimde bulunmakta çok isteksiz ve beceriksiz davranıyor olabilir; ancak kendisinden çok büyüklerle ya da küçüklerle etkileşiyor olabilir.<br /> * Hapishane koşullarında bu durumu da değiştiremezsiniz, hatta pekiştirirsiniz. Poyraz Ali hapishanede yetişkinlerle yaşıyor ve üstelik hepimiz tek cinsiz: Kadın! İletişimde çeşitlilik ihtiyacı ile hapishanenin tecrit koşulları birbirine zıt kavramlardır. <br /> * Yalnızca özel ilgilere dayalı ilişkiler geliştirmek: Çocuk belli kişilere, yalnızca belli ilgilere dayalı olarak, örneğin kendisinin favori konularıyla ilgili olarak etkileşimde bulunuyor olabilir. <br /> * Poyraz Ali’nin favori konusu kitaplardır. Biz bilerek geliştirdik bu konuyu ama konuları çeşitlendiremedik pek. İlgide çeşitliliği sağlamak bu çocuklarda zaten zor; ancak hapishanedeyseniz eliniz kolunuz da bağlı. Oyuncak bile alınmayan bir yerde, dört duvar arasında… Poyraz Ali aylarca saklambaç oynarken hep aynı kovanın arkasına saklandı. Sadece atipik otizmli olduğu için değil koşullar farklı davranmaya müsait olmadığı için de aynı davranışları yineledi durdu. <br /> <br /> <strong>SINIRLI/ YİNELEYİCİ İLGİ VE DAVRANIŞLAR</strong><br /> <br /> * İşlevsel olmayan belli düzen ve rutinlere aşırı bağlılık: <br /> * Belli etkinlikleri her zaman belli bir sırayla yapmak istemek: <br /> Evet bu da atipik otizmli çocukta kırmanız gereken hallerden biridir. Ancak çocuğu çok sinirlendirirsiniz, çok sinirlenirse eğitime kapanır, sinirlendirmeden yapmalısınız., Çocuklar şen kahkahalar için var sinir hastası yapalım diye değil. Ancak hapishanedeki düzen ve rutinlerin hiçbiri sizin kontrolünüzde değildir. Mesela çocuk eğitim gibi bir sebeple her dışarı çıkışında X-Ray cihazından geçer. Bu cihazdan bir kere geçmeye alışmıştır Poyraz Ali, kabulüdür. Ben onu cihazdan geçtiğinde ötmeyecek şekilde giydiririm ki soymaya kalkmasınlar. Yoksa kimse ‘Otizmi var, algı yoğunluğu var, travma geçirir’ demez. Soyarlar zorla. Ne var ki bu cihaz cereyana da öter, çok çalışınca ayarları bozulduğu için de öter, çevresinde çok insan varsa da öter… Çok kere ötüyorsa sebebi sen değilsindir ama o ötmeyene kadar tekrar tekrar geçmek zorundasındır cihazdan. Bu, biz yetişkinleri de rencide eder, hoşlanmayız bundan.<br /> <br /> Peki ya Poyraz Ali? İkinci, üçüncü geçişler onun ezberini bozar. Kimse ona bir şey demesin veya yanında çok tartışmayayım diye ben ikna ederek geçirmeye çalışırım oğlumu cihazdan. Bir nevi gardiyanlığa soyunurum yani, iyi bir gardiyan olmaya çalışırım o anlarda iyi bir anneden çok. Ağlasa da kızsa da geçer mecbur oğlum o cihazdan tekrardan.<br /> * Değişiklikleri daha kolay kabullenebilmek için meydana gelecek değişikliklerle ilgili önceden bilgi sahibi olmaya gereksinim duymak: <br /> Hapishanede sizin haberiniz olmaz ki çocuğunuzu hazırlayasınız. Pat diye arama gelir içerisi asker, gardiyan dolar. Gelin de bunu Poyraz Ali’ye anlatın.<br /> <br /> Bu örnekler saymakla bitmez. Atipik otizmli bir çocukta çok dikkatli olmalısınız oysa. Neden mi? Algısı yoğundur, çok etkilenir, aşırı tepki verir, psikolojisi bozulur, içine kapanır ve zihinsel gelişimine artık müdahale edemezsiniz. <br /> Poyraz Ali’nin atipik otizmi eğitime açık, Poyraz Ali çok zeki bir çocuk, üstelik eğitimi için kritik yaşlarda. Ancak tanısı konulduğundan beri ben onu eğitmekten çok, hapishane koşullarına alıştırmakla, koşulları düzeltmeye çalışmakla uğraşmak zorunda bırakıldım. Bu dönem yapabildiğimiz ve yapamadığımız her şey onda kalıcı izler bırakacak. <br /> <br /> Annesiz büyümek zorunda kalmaksa daha başka bir travmadır bu çocuklar için. Poyraz Ali’nin yaşadığı çok ciddi bir insan hakkı ihlalidir. Tecrit koşulları, bırakın normal çocukları yetişkinler için bile fazlasıyla yıpratıcıyken atipik otizmli çocuğumu burada nasıl iyileştireceğim? <br /> Artık kaybedecek bir dakikamız dahi yok. Artık bürokrasiye tahammülümüz de yok.<br /> <br /> Hemen, acilen denetimli serbestlik yasasının benim durumumdaki ve hasta çocuk anneleri için lehimize düzenlenmesini istiyoruz.<br /> Lütfen sesimize ses katın. Tekrar söylüyorum: Ancak çocuklarına hor davranmayan ve davranılmasına müsaade etmeyen bir toplum huzuru hak edebilir. Çocuklarımızı buralarda unutmayın…<br /> Selamlarımla…