AKP'nin 22. İstişare ve Değerlendirme Toplantısı'nın kapanışındaki konuşmasında Gezi eylemleri sırasında polisin attığı gaz fişeği sonucu hayatını kaybeden Berkin Elvan'ın da istismar edildiğini savundu.

Elvan'ın cebinden 'patlayıcı' çıktığını savunan Erdoğan, Feyzioğlu'nu Berkin ve burakcan üzerinden eleştirdi. Erdoğan şu ifadeleri kullandı: İsim vermeme gerek yok. İstanbul’da yatıyorlar kalkıyorlar Berkin Elvan. Yüzündeki maskesi, sapanı, cebinde patlayıcılar. Ama kalkıyor bakıyorsun, malum medya ekmek almaya giderken… Maskeyle mi gidilir, patlayıcılarla mı gidilir? Her şey ortada. Ama aynı o olayların olduğu gün de kalkıp da terör örgütü Okmeydanı’nda gelip, Burakcan’ı orada şehit ederken o Burakcan’ı bu baro başkanı zikretmiyor. Burakcan’dan niye bahsetmiyorsun? Çünkü o teröre kılıf bulmamıştı, o evinin kapısının önünde, gelen kalabalıkların gelişinde kurban olmuştu.

Sıkıntı burada. Çünkü burak istismara elverişli değildi. Ama diğerleri istismara elverişliydi. Burak için belki her yıl anma töreni yapılacaktır ama bunlar istismara açık yapacakları kutlamalarla oy devşireceklerini zannedeceklerdir.

Burada şimdi bir şey söyleyeceğim. Bir çok arkadaşım belki bilmiyor. Bütün bu acıları çektiren kim biliyor musunuz? Bu idam kararlarını veren kim? Bu konuşanın dede-babası da bu imzayı atanların içinde. O üç tane idamla ilgili Turan Feyzioğlu’nun da orada ismi var. O zaman ki heyetin içinde o da var. sen önce bunun hesabını ver ya. Türkiye’ye bu acıları yaşatan, genel başkanlığına özendiğin parti işte CHP’dir. Bu CHP zihniyetidir, pişkinliktir.

Merhum Ahmet Kaya için söylemiştim. 27 Mayıs olurken bunlar zihinleriyle oradaydılar. Menderes idam edilirken bunlar zihniyetleriyle, partileriyle, dede-babalarıyla oradaydılar. Sivas, maraş olurken, terör 30 yıl bu ülkede can alırken bunlar zihniyetleriyle iktidardı. Danıştay’ın faturasını kime kesmek istediler hatırlayın, sonra altından ne çıktı?

Üç genç idam edilirken, 12 eylül idam yapılırken, huıkuk çiğnenirken, bunlar ve bunların zihniyeti hep oradaydı. 1 Mayıs 77’de işçiler ölürken de oradaydılar. Biz gelene kadar bir mayıs işçi bayramı emeğin bayramı olarak ilan edilebildi mi? Edilemedi. Çıkmış yine sıkılmadan şunu söylüyor. 2010-11’de taksim’de en ufak olay olmadı. Orada da kollar kırıldı. Hatta onları konuşturmadılar bile.

Türk-İş, ikinci sırada Hak-iş onlar konuşma fırsatı bile bulamadılar. Zor alanı terk ettiler. Sanki alan kendilerine tahsis edilmiyormuş gibi kalkıp konuşma yapıyor.