Baştan söyleyelim müziğe geri dönmeye niyeti yok Teoman'ın. Hatta genel olarak bundan sonra çalışmayı da düşünmüyor. Müziği bıraktığı ilk aylarda gelen dört reklam ve bir filmde başrol teklifini de reddetmiş. Şu sıralar küçük şeylerle ilgilendiğini söylüyor: 'Kendimi okuma konusunda zorluyorum biraz. Geçen gün tüple dalış yaptım. Beni eğlendirecek bir şey gibi duruyor. Biraz deneyeceğim.'

 

Cenk Erdem / Cumhuriyet Dergi

 

İlk olarak 2008 yılında Timeout dergisi için Hedonizm üzerine bir dosya hazırlanırken, bu dosya için kapak olacak isim olarak bana tam anlamıyla “canı ne isterse onu yapanlardan” gözüken bir rock yıldızı olarak Teoman’ı önermiştim ve Cihangir’de evinde yaptığımız söyleşiyle ilk kapak röportajlarımdan biri olarak bana fazlasıyla uğur getirmişti.

 

Cumhuriyet gazetesinin Pazar ekine ünlülerle müzik muhabbetlerimi yazıp dökmek benim için büyük hediye. 4 yıl sonra yine Teoman’ın peşine düştüm; aslında herkes peşindeydi. Müziği bırakma kararını açıkladıktan sonra; herkes nelerden sıkıldığını, bu karara nasıl vardığını fena halde merak ederken; bir yandan da önce Kurtalan Ekspres için yaptığı kayıt, arkasından “Aşk ve Gurur” albümü için bir de remiks prodüksiyonu yayımlanınca, hayranları ve medya müziğe yavaştan geri dönüyor diye düşünmedi değil. Teoman’ın gerçekten kararından dönmeye niyeti yok mu, peki müziği bırakan bir yıldız olarak hayatındaki bu boşluğu nasıl dolduruyor, onu müzik endüstrisinden neler uzaklaştırdı, yeni şarkılar yazmaya devam ediyor mu, kafasında neler var? Ve Teoman bu aralar nasıl bir hayat sürüyor ve gelecekle ilgili planları neler? Cumhuriyet Pazar için gerçekleştirdiğim ilk röportajım uğurum Teoman ve herkesin merak ettiği soruların tüm cevapları onun ağzından.

 

BUNDAN SONRA ÇALIŞMAYI DÜŞÜNMÜYORUM

Herkesin “işte müziğe geri dönüyor” dediği Kurtalan Ekspres kaydı ve remiksler daha önceden yapılmış projelermiş. “Sadece benim müziği bırakma kararımdan sonra yayımlandılar” diyor Teoman. Müzik sektörüne yönelik ağır eleştirilerini sürdürüyor, o nedenle verdiği karardan dolayı mutlu. Kendisiyle ve etrafıyla profesyonel düzeyde olmayan ilişkiler kurduğunu, dünyayı dolaştığını söylüyor. Ama içinde kalan projeler de olmuş; “Aysel Gürel ve Orhan Gencebay tribute albüm projelerinde yer almak isterdim.”

 

- Sizi müziği bırakma kararına götüren neler oldu herkes çok merak etmişti ancak yıllar önce sizinle ilk kez sohbet ettiğimizde de; “Keyfimi bozan her şeyi hayatımdan çıkarırım “demiştiniz; peki keyfinizi neler bozdu?

- Birçok parametre bir araya geldi. Önce kendi içimdekiler; artık yaptığım işten eski tatminimi alamıyordum. Eskiden problem yapmadığım şeyleri kafama takıyor, eskiden mutlu ayrılacağım konserlerden mutsuz ve keyifsiz ayrılıyordum. Özellikle konser kalitesi açısından bu böyle. Ayrıca, müzik sektörü bizim yaratıcılığımızı yaralayan bir pozisyona geldi geçen yıllarla. Albümler, yaz ayları için üretilmeye başladı; risksiz, tekdüze, özensiz konserler takip ediyor bu üretimi. Bense, uzun yıllardır bu işle uğraşmama rağmen, konser kalitemi bir türlü istediğim düzeye getiremedim. Yılda 30-50 konser veriyorsam, 3-5 tanesi istediğim düzeyde oluyor. İstediğim düzey, dünya standartları, Türkiye standartları değil çünkü. Ben Türkiye’de seyrettiğim birçok konseri acınacak seviyede görüyorum ama herkes bundan benim kadar şikâyetçi değil. Düşük standartlarda konser verdiğinizde, işinizi iyi yapamadığınız için kahroluyorsunuz. Sadece para kazanmak için yapılacak bir iş değil bu. Kendimi beğenmiyordum, hatta bu koşulları düzeltemediğim için de kendimi beceriksiz buluyordum. Türkiye koşullarında konser miktarını yükselttiğiniz anda kalite düşüyor. Az miktarda konser hedeflediğinizde ise kurduğunuz ekibi devam ettirecek gücünüz olmuyor. Benim durumumda 25 kişilik bir ekibin maddi manevi sorumluluğu üzerimdeydi. Müziği niye bıraktınız sorusunun cevabı çok kolay değil benim için. Ne söylesem, unuttuğum çok şey olacak. Yine de bir girizgâh yapmış oldum galiba. Bıraksanız yukarıdakilerden çok daha fazla sayabilirim. Bir arkadaşım bana, “eskiden inanıyordun, artık inanmıyorsun” diyor. Ne yazık ki haklı galiba. Bunca yıldan sonra her şey istediğim gibi yürüsün ve olsun istiyorum ama aksi halde işimde eski tatminimi alamıyorum. Halbuki eski yıllarda konser verelim de nasıl olursa olsun diyordum.

 

- Bu kararınızı verdiğinizde medya ve hayranlarınızın fazla üstünüze gittiğini düşünmüştüm; hatta ortalıklarda sizin de çekip gideceğiniz, Arjantin’de yaşayacağınız, dünya turuna çıkacağınız spekülasyonları dolaşıyordu; medya bu kararınızı didiklerken siz neler yaptınız?

- Birkaç kez yurtdışına gittim, dünya turu sayılmasa da... İstanbul’da olduğum zamanlarda da pek insan içine çıkmadım, hâlâ da öyle yapmaya çalışıyorum. Önümüzdeki ayları mümkün olduğunca yurtdışında geçireceğim. Bu arada müziği bırakmaktan dolayı oluşan boşluk duygumu doldurmak için bir şeylerle ilgilendim ama tam anlamıyla da doyuramadım kendimi. Aslında hayat tarzımı değiştirmeye çalışıyorum. Kendimle, etrafımla profesyonel düzeyde olmayan ilişkiler kuruyorum. Geçen yıl, sadece bir albüme prodüktörlük yaptım, ekim ayında çıkacak albüm. Önümüzdeki yıl bir albümle daha ilgileneceğim prodüktör olarak. Bunlar benim için amatörce çalışmalar, zaten yakınım olan müzisyenlerle çalışıyorum. Genel olarak bundan sonra çalışmayı düşünmediğimi, herhangi başka bir işle ilgilenmeyeceğimi söyleyebilirim.

 

- Bu kararınıza rağmen bir yandan Kurtalan Ekspres albümündeki kaydınız; bir yandan son olarak yayınlanan remiks albümünüzle yine şarkılarınızla raflardasınız; kısa bir soluk aldıktan sonra yeniden müziğe geri dönüş hikâyeniz başlıyor diyebilir miyiz?

- Kurtalan Ekspres kaydı ve remiksler daha önceden yapılmış projelerdi, benim müziği bırakma kararımdan sonra yayınlandılar sadece. Mesela remiks albümü bir senelik. Müziği bırakma kararımın hemen ertesinde yayınlamak istememiştik içinde reklam kokusu olmasın diye. Aslında içimde kalan projeler de oldu; Aysel Gürel ve Orhan Gencebay tribute albüm projelerinde de yer almak isterdim. Müziğe geri dönüş meselesine gelirsek de; ben müzikal üretimimi tamamen bitirmeye kararlıyım. Artık yeni şarkılar yazmayacak, bu şarkılardan yeni albümler filan yapmayacağım. Uzun bir süredir müzikal üretimde zorlanıyorum, kendimi bu konuda azat etmeye karar verdim, böylece rahatladım. Belki ara sıra konserler veririm diye kendi kendime konuşuyorum ama daha kesin bir kararım yok bu konuda.

 

- Müziği bırakacağınızı bir mektup yazarak açıkladığınızda etrafta yazılıp çizilenlerle de size uğrayan ilham perileri oldu mu? Bu yeni duygularınıza eşlik eden şiirler, şarkılar da ortaya çıktı mı?

- Müziği bıraktığımı açıkladıktan sonra benimle ilgili yazılı hiçbir şeyi okumadım, TV vs. seyretmedim. Çünkü tersi durumlarda insan cevap verme ihtiyacı duyuyor. Bu yüzden de yeni şarkılar çıkmadı onlarla ilgili. O mektuplarla bir şeyler açıklamaya çalıştım ama insanların kafası biraz karıştı galiba. Çok da kolay açıklanacak bir neden değil çünkü bu. Açıkçası keyifsiz ve yorgundum. Kariyerimi bundan sonra nasıl sürdüreceğimle ilgili de bir fikrim yoktu. Geleceği düşününce korkuyordum; ya artık yeni şarkılar yazamazsam, ya verdiğim konserler iyiye doğru değil de kötüye doğru giderse diye keyfim kaçıyordu. Çelişkili duygular içerisindeydim, bir taraftan gelecekle ilgili kaygılıyken, bir taraftan gelecekte müzik yapıyor olmak istemiyordum.

 

- Aslında 2008 döneminde de verdiğiniz bir röportajda, “anlatacak hikâyem kalmadı, zorlama şarkılar yapamam” diyordunuz; tüm bu dönemlerden sonra anlatacak yepyeni hikâyeler birikti mi?

- Şarkı yazarken eskiden konuları daha kolay buluyordum, artık aklıma pek bir şey gelmiyor. Soruya gelecek olursak, yepyeni hikâyeler biriktiremedim yani. Yukarıda da söylediğim gibi, artık yeni şarkılar yapmayacağım için yeni hikâyeler biriktirmiyorum belki de. Gerçekten de kendimi zorlamak istemiyorum şarkı yazımı konusunda. Dinleyicilerime eski şarkılarımı önerebilirim; az değil, 9 albüm yaptım bugüne kadar, içlerinde şimdiye kadar fark etmedikleri yeni hikâyeler bulabilirler.