1varmış 1yokmuş…

Memleketin birinde;

Riya çokmuş, vicdan yokmuş…

Kalp çok, yürek yokmuş…

Nefret çok, aşk yokmuş…

Hamaset çok, cesaret yokmuş…

Ağız çok, konuşan yokmuş…

Gürültü çok, ses yokmuş…

Laf çok, içerik yokmuş…

Feryat çok, duyan yokmuş…

Bakan çok, gören yokmuş…

Kural çok, uyan yokmuş…

Üzen çok, düzen yokmuş…

Kakofoni çok, uyum yokmuş…

Bozan çok, yapan yokmuş…

Dert çok, derman yokmuş…

Duygu çok, empati yokmuş…

Öfke çok, tahammül yokmuş…

Tahakküm çok, isyan yokmuş…

İnsan çok, insanlık yokmuş…

Erkek çok, adam yokmuş…

Ölüm çok, yaşam yokmuş…

Savaş çok, barış yokmuş…

Mal çok, huzur yokmuş…

Vekil çok, asıl yokmuş…

Çoklar ve yoklar hiç eksilmezmiş tekerrür cumhuriyetinde!

Velhasılıkelam soru çok, yanıt yokmuş!

Hem çok, aslında hiç yok ülkesinde, cumhur mu?

Reayanın, eksilen her bakiyesiyle!

Böylece ebediyete intikal eder, gidermiş…

Size ayrılan sürenin de sonuna geldik, işte!

Senden sonrası tufan, artık bana müsaade!

Küfür kıyamet bir son ya da sonun başlangıcı, kötü sonsuzluk erişilen…

Suçluyum, suçlusun, suçlu…

Ayağa kalk!

Müsadere altında garip bir romantizmi çağrıştırıyor; zorla 1aşk müsameresi sanki!

Gizemli bir dokunuşla faş olurken sen, yine bir savruluş ve kendi iradenle yok oluşun ifşası…

Hiddetlenince hezeyanların…

Uluorta kendinden geçişin…

Tüm paradigmaların iflası; şiddet sarmalına rıza gösterişin!

İçinde bulunduğun heyulada, kötülüklere gamsız, bigâne kalışın…

Soruları ustaca savuşturuşun…

Oldum olası;

Sağ çıkma becerin!

Varoluş sebebin;

Yalnızca tutkulu, lakin avam, bir sergüzeşt yaşamak…

Bana da sormadın zaten!

Teşhir edilip gözler önüne serilen sen, sinmiş beklerken…

Bana ne ki!

Senin seçimin…

Ama senin her seçimin, benim kaybedişim oluyor, işte!

Ben hep feryat figan…

Oldubitti biçare sırtlarım, müflis bezirgân misali yükleri…

Peki, sen göze alabilir misin, pervane misali ateşe yanmayı?

Hakikatler cilveleşip dururken, göz göze gelmeye bile korkarsın, sırla kaplı gerçeklerle!

Ortaklaştığın günahlar katmerleşirken;

Değil mi ki gül cemalin hiç solmasın…

Aynaya bakabilecek yüzün kaldı mı, güzel kardeşim?

Demem o ki;

Boşlukta usulca kaptığın yerde, kapladığın hiçlik kadar varsın!

1varsın hiç yoksun…

______________

19 Ocak 2007 #AhparigHrant’ın katledilişinin yıldönümü anısına…