Serdar Korucu / Radikal

Bugün Anneler Günü olsa da bu özel günün geldiğinin bile farkında olmayanlardan biri Hatice Demir. Eşi ve 6 çocuğu ile Adana’da bir çadırda yaşam savaşı veren annenin hayali sadece çocuklarının iyileştiğini görmek…

Adana’da çadırkente dönen bir bölgede yaşıyor Demir ailesi. Aynı kaderi paylaşan onlarca aile ile bir arada. Onlar ne savaş ne de doğal afet mağduru aslında. Tarım işçilerinin on yıllardır değişmeyen yolculuğunu sürdürüyorlar.

Rotaları bundan sonra Tarsus, Aksaray, Konya ve Harran Ovası ile devam edecek. Yani portakal, ayçiçeği, şekerpancarı ve pamuk ile. Hayatlarında şehirler ve topladıkları mahsuller farklılaşsa da aynı olan tek şey hayat mücadeleleri.

Aileye son katılan üyeleri 3 yaşındaki Sümeyye. Aksaray’da ayçiçeği hasadındayken doğurmuş Hatice Demir küçük kızını. Ancak daha kucağına almadan öğrenmiş Sümeyye’nin hastalığını. Küçük kızının kalbi delikmiş.

Doğar doğmaz yoğun bakıma alınan, üç ay sonunda hastaneden çıkabilen küçük Sümeyye özel bir mama ile beslenebiliyor sadece. Raporla alsalar da yeşil kart karşılamadığı için aile mamayı üç ayda bir 150 TL vererek almaya çalışıyor. Tüm imkânsızlıklarına rağmen.

Kızının sağlık sorunu Hatice Demir’in de çalışmayı bırakmasına neden olmuş. Üç yıl öncesine kadar kocası İsmail’le birlikte tarlalarda çalışırken bugün kızını kucağından bir an olsun bırakamıyor. Bu nedenle de sekiz nüfuslu aile İsmail ve 15 yaşındaki kızlarının çabası ile geçinmeye çalışıyor. Diğer çocukların da çalışamama nedenleri çeşitli hastalıklarının olması…

Onlardan biri de 7 yaşındaki İbrahim. Anne Hatice Demir, Sümeyye’yi kucağından indiremese de gözü bir yandan 5 yıl önce Urfa’da vereme yakalanan küçük oğlunun üzerinde. Hatice Demir, “Doktorlar ‘8 yaşına kadar sağlığına çok dikkat edin, her an yoğun bakıma alınabilir’ dediler, ancak ben ne kadar özen gösterebilirim ki? Sürekli çadırdayız” diyor, devamlı oğlunun bugüne kadar hastalanmamış olmasına şükrediyor.

Anneler Günü ise onun için anlamsız. Duymuş birkaç kez böyle bir günün olduğunu ancak bir kez olsun kutlayanı çıkmamış. Bu sene ise İbrahim annesine bir sözüyle sürpriz yapmak istiyor: “Dayê soz ezê nexweş nekevim” yani “Anneciğim söz hasta olmayacağım.”