Yemeği erkekler yapsa. Soğanı biberi bir güzel doğrayıp doymuş yağ oranı yüksek kızgın yağda haşlasa! Tava, tencere her neyse! Ne bulursa mutfakta bir güzel birbirine katsa! Sofrayı kursa, peçeteyi dizse, boş bardaklara su doldursa!

Sabah erkenden erkekler kalksa. Evi havalandırsa, kahvaltıyı hazırlasa, gerekirse bakkaldan ekmek de alsa! Çayı demlese, yumurtayı kırsa, sofrayı serse! Karısı gazetelere göz gezdirirken kendisi mutfakta bulaşıkları yıkasa!

Çocukları okula erkekler hazırlasa. Çocukların saçlarını tarasa, tırnaklarını kesse, ellerini yüzlerini bir güzel yıkasa! Defteri kitabı çantaya koysa, eksik gediklerini sorsa! Ayakkabılarına kadar ilgilenip gözden ırak oluncaya kadar arkalarından baksa!

Ev işlerini erkekler yapsa! Halıyı kilimi bir güzel süpürüp balkondan aşağı salsa! Çöpleri toplasa, poşete koysa, ağzını bağlayıp çöp kovasına atsa! Çamaşırları yıkasa, gömlekleri ütülese, tavanı tabanı bir güzel paspaslayıp perdeleri aşağı indirse!

Hadi diyelim buraya kadar sorun yok! Hayat müşterek ve sonuçta tüm bunları yapan erkekler de var! Peki öyleyse!

Karısından dayağı erkekler yese. Yolda yolakta kaba kuvvet görse! Kumaya gitse, berdele düşse! Eli ayağı tenden çekilse! Kolu kırılsa gözleri şişse! Yemeğin tuzu eksik diye saçlarından sürüklense!

Baba evine erkekler gitse! Şiddetten, tehditten, küfürden bezse! Babası oğlunu kabul etmese! Erkek tekrardan eve dönse! Karısı kocasını dövse!

Sığınma evleri denen yere erkekler gitse! Ailesi, arkadaşları, eşi dostu burnunda tütse!

Camdan dışarı baksa, bir çift kuş havalansa, hevesi kursağında kalsa!

“Ev kadını” deyimi en baştan değişse! Çalışmayan erkeklere “Ev erkeği” dense!

Kadınlar sokağa çıksa! Erkekler dikiş nakış öğrense!

Sendikada, fabrikada, mecliste, iktidarda, kadınlar olsa.

Devrimi kadınlar yapsa çocuklar da alkışlasa…